نت نوایی برای سازدهنی
[ratemypost-result]
نوایی ترانه‌ای محلی خراسانی است که توسط غلام‌علی پورعطایی و عثمان محمد پرست خوانده و شعر این ترانه توسط طبیب اصفهانی سروده شده‌است. این ترانه به سال ۱۳۴۴ در نمایشِ پهلوان اکبر می‌میرد در تهران اجرا شد و همراهِ نمایش اقبال فراوان یافت.
این ترانه تاکنون بارها توسط خوانندگان مختلف بازخوانی شده‌است، از جمله خواننده‌هایی که این ترانه را اجرا کرده‌اند، می‌توان از عثمان محمد پرست، عبدالوهاب شهیدی، امیر آرام، هایده، بیژن بیژنی، دریا دادور ، رضا رویگری، سیما بینا، شادمهر عقیلی، شکیلا، عارف، مهسا وحدت، تارا تیبا، محمد اصفهانی، غلام عباس قشقایی و ابراهیم شریف‌زاده نام برد.
متن شعر نوایی
نوایی نوایی نوایی نوایی
همه با وفایند تو گل بی وفایی
الهی برافتد نشان جدایی
جوانی بگذرد تو قدرش ندانی
غمش در نهان‌خانه دل نشیند
به نازی که لیلی به محمل نشیند
به دنبال محمل چنان زار گریم
که از گریه‌ام ناقه در گل نشیند
خلد گر به پا خاری، آسان برآرم
چه سازم به خاری که در دل نشیند؟
پی ناقه‌اش رفتم آهسته، ترسم
مبادا غباری به محمل نشیند
مرنجان دلم را که این مرغ وحشی
ز بامی که برخاست به مشکل نشیند
عجب نیست خندد اگر گل به سروی
که در این چمن پای در گل نشیند
به‌نازم به بزم محبت که آنجا
گدایی به شاهی مقابل نشیند
طبیب، از طلب در دو گیتی میاسا
کسی چون میان دو منزل، نشیند؟
توضیحات تکمیلی
برای کمک به نوازندگی بهتر شما، شرح مختصری از علائمی که در این نت سازدهنی زیبا وجود دارد، در سایت خانه سازدهنی ارائه می گردد.
علامت تکرار
این علامت نشان میدهد که باید یک قسمت یا کل قطعهٔ موسیقی تکرار شود. اگر بخواهیم قسمت مشخصی از قطعه تکرار شود، آن بخش را بین دو علامت تکرار قرار می‌دهیم و آنرا تکرار می کنیم اما اگر فقط یک علامت داشتیم، باید برگردیم و از اول قطعه تا علامت تکرار را دوباره اجرا کنیم.
D.C. al Fine :
وقتی اصطلاح Da capo al Fine که مخفف آن D.C.al Fine است در آخر قطعه ای ملاحظه شود، آن نقطه در حقیقت پایان قطعه نیست باید دوباره از اول قطعه شروع کرده و در نقطه ای که اصطلاح Fine در زیر آن نوشته شده قطعه را به پایان برسانیم.
[ratemypost]
