نت نوید بهار با سازدهنی

ابوالحسن صبا که اصالتاً از دنیلی‌های کاشان بود، در سال ۱۲۸۱ خورشیدی در تهران متولد شد. پدرش کمال السلطنه، پزشک، ادیب و دوست دار موسیقی بود. او اولین استاد پسرش بود.
ابوالحسن صبا در سال ۱۳۰۲ در مدرسه‌ی عالی موسیقی که توسط علی نقی وزیری بنیان گذاشته‌شده بود، مشغول به تحصیل شد. در این دوران او تک‌نواز ارکستر بود. نخستین اثر ضبط شده‌ی او قطعه‌ی زرد ملیجه با ویولن بود که در میان دو بند سرود ای وطن با صدای روح‌انگیز در سال ۱۳۰۶ در قالب صفحه تولید شد و بسیار موردتوجه قرار گرفت.
ابوالحسن صبا، در سال ۱۳۰۶ از طرف استاد علی نقی وزیری مأمور شد تا در رشت مدرسه‌ای مخصوص موسیقی تأسیس کند. او در مدت ۲ سالی که در رشت ماند و ضمن آموزش موسیقی، به روستاها و کوهپایه‌های شمال رفت و به جمع‌آوری آهنگ‌های محلی پرداخت. آهنگ‌های دیلمان، رقص چوبی قاسم‌آبادی، کوهستانی و امیری مازندرانی یادگار این دوره از زندگی اوست.
صبا در نواختن سازهای سنتور، تار، سه تار، تنبک، نی، کمانچه، ویولن و نیز پیانو متبحر بود، ولی ویولن و سه تار را به عنوان سازهای تخصصی خود برگزید.
در سال ۱۳۱۸ که رادیو تهران تأسیس شد، صبا در رادیو به کار نوازندگی پرداخت.
وی علاوه بر علم موسیقی، در نقاشی و ادبیات مهارت داشت، با زبان انگلیسی آشنا بود و دانشنامه‌ای جامع از علم و عمل موسیقی ایرانی بود.
مکتب نوین موسیقی ایرانی که از درویش خان آغازشده بود، با صبا به اوج رسید و شاگردان او نیز پیرو راهش شدند.
از استاد صبا، سه دوره آموزش ویولن، چهار دوره تعلیم سنتور و یک دوره تعلیم تار و سه تار منتشرشده است.
استاد ابوالحسن صبا در تاریخ ۲۹ آذر ۱۳۳۶، در ۵۵ سالگی درگذشت. در ۲۹ آبان سال ۱۳۵۳، طبق وصیت وی خانه‌اش به موزه تبدیل شد. صبا نخستین موسیقی‌دان ایرانی است که منزل شخصی‌اش تبدیل به موزه شده. این موزه به نام خود او در خیابان ظهیرالاسلام تهران واقع است.
کارهای به‌جامانده از استاد ابوالحسن صبا را می‌توان این‌گونه دسته بندی کرد:
کتاب دوره‌ی اول، دوم، سوم ویولن
کتاب دوره‌ی اول، دوم، سوم، چهارم سنتور
کتاب دوره‌ی اول سه تار
سولوی ای وطن، کتاب دستور ویولن وزیری
چهار مضراب سه گاه، کتاب دستور ویولن وزیری
رنگ بیات ترک، کتاب ۲۳ قطعه‌ی ضربی
پیش درآمد ترک، ۱۸ قطعه پیش درآمد
نوید بهار، کتاب اول ویلن
چهار مضراب ساده در ماهور، کتاب اول ویولن
دستور ضرب
ردیف کامل آوازهای ایرانی
چهار مضراب نوا

خط اتصال :

خط اتصال از اصطلاحات موسیقی، خطی کمانی شکل شبیه به خط اتحاد می‌باشد که در بالا یا پایین دو یا چند نت غیر هم صدا قرار می‌گیرد و صدای آن‌ها را به یکدیگر متصل می‌کند. در سازدهنی نت‌هایی که خط اتصال دارند را با یک نَفَس اجرا می‌کنند. این نت‌ها کاملاً پیوسته (لگاتو) اجرا می‌شوند.

علامت تکرار :

این علامت نشان میدهد که باید یک قسمت یا کل قطعهٔ موسیقی تکرار شود. اگر بخواهیم قسمت مشخصی از قطعه تکرار شود، آن بخش را بین دو علامت تکرار قرار می‌دهیم و آنرا تکرار می کنیم اما اگر فقط یک علامت داشتیم، باید برگردیم و از اول قطعه تا علامت تکرار را دوباره اجرا کنیم.